In een restaurant in Amsterdam: Er wordt gevraagd of we een aperitief willen. Ik vraag een fino sherry. De dame in de bediening schrikt daarvan en roept de sommelier. Die legt uit: fino is er niet wel een medium dry of een PX. Hij raadt me de medium aan, dat zit tussen droog en zoet in. Jammer, een minpuntje. We kiezen voor de witte huiswijn: sauvignon blanc en viognier. Zonder meer een goed glas huiswijn. Dan vraagt hij of we misschien vooraf een paar oesters willen. En of we dat willen! Oesters is een favoriet. We krijgen een paar voortreffelijke creuses geserveerd, met citroen, zwarte peper en dressing van sjalot. Allemaal precies zoals het hoort. Maar mijn stemming wordt er niet beter op: weet je wat namelijk perfect bij deze oesters zou passen: een fino sherry! Een gemiste kans! Overigens: het mag ook een Manzanilla zijn!
