Sherry doet rare dingen met mensen!

Neem nou Karel de Graaff, agent in wijnen. Bourgogne-wijnen om precies te zijn. Maar een van de geheime liefdes van Karel is sherry. Of neem Loek Kampinga, importeur van wijnen. Uitsluitend Portugese wijnen. Maar ook een groot sherryliefhebber. Sinds kort importeert hij zelfs een sherry huis. Of neem Anda Schippers, culinair auteur en eindredacteur bij Nederlands beste wijntijdschrift Perswijn. Zij heeft de aspiratie om samen met Lucette Faber een wijnboek te publiceren en wat is het onderwerp dat de dames kiezen: sherry!

Alledrie zijn ze dermate enthousiast over het product sherry dat ze dat ook wilden uitdragen: ze legden in Jerez de la Frontera een proeve van bekwaamheid af en mogen nu als Sherry Educator door het leven. Een Sherry Educator heeft laten zien veel van sherry af te weten, maar natuurlijk wordt de Sherry Educator ook geacht de liefde voor sherry enthousiast uit te dragen. Anda, Loek en Karel zijn missionarissen van de sherry. Ook al is sherry geen geloof, het kan wel wat promotie gebruiken. En daar dragen ook wij ook graag een steentje aan bij.

Persoonlijk zijn we groot fan van de droge typen sherry, de fino en manzanilla. Als Karel de Graaf een bericht de wereld in stuurt dat het sherryhuis Delgado Zuleta een bijzondere manzanilla uitbrengt, is dat voor ons dan ook aanleiding die wijn te proeven en te vergelijken met een paar andere manzanillawijnen. Behalve ondergetekende zijn bij de proeverij Anda Schippers en Loek Kampinga aanwezig en wijnliefhebber Jetske Mooijen. We proeven de wijnen blind in Riedel-glazen (het Rieslingmodel). Er worden vijf glazen ingeschonken.

De proeverij

De eerste wijn valt op door zijn zijn geur: meer fruit en bloemen en minder ziltig dan de andere wijnen. Een mooie, zuivere en frisse wijn, maar geen manzanilla, zo blijkt later. Het is een van de projecten van wijnmagiër Niepoort uit Portugal. Het is een wijn van palomino fino, op vat vergist, maar vervolgens niet versterkt met alcohol. De wijn heeft wel zeven maanden onder flor én op de fijne lie gerijpt. Prachtige wijn voor bij oesters. Zie daarvoor mijn vorige post. Ook de andere proevers zijn enthousiast over de wijn zelf, maar vinden hem te anders om serieus met manzanilla te vergelijken.

*Navazos Niepoort, Vino Blanco 2009 (verkoopadressen via Horizon Wines, ± € 20,-)

De tweede wijn doet bij iedereen de mondhoeken omhoog krullen. Dit is manzanilla zoals je hem kent, of beter gezegd; zoals je hem wilt! Hij heeft die typische geur van manzanilla met kamille, bloemen, amandel en jodium. In de mond is hij elegant en fris, een bittertje, zuiver en strak. De afdronk is lang en zilt.

*Solear van Barbadillo (importeur Wijnhandel van Ouwerkerk; verkrijgbaar bij Albert Heijn, € 7,99)

De derde wijn is wat minder stuivend in de neus dan de Solear: hooi, bloesem, amandel en gist. In de mond is hij vol, met hartige tonen, bouillon, ziltheid, amandel. De wijn komt een tikje streng over door zijn strak-droge afdronk. Verfrissend en uitgesproken.

*Manzanilla Papirusa van Lustau (importeur Vos & Partners, verkrijgbaar bij Noordman Wijnimport, € 11,11)

Bij de vierde wijn ruik je en proef je dat dit een andere categorie is; zowel in geur als smaak zeer complex en verleidelijk. In de geur rijpe mango, bloemen, kamille en kruiden. Om de smaak te beschrijven schieten de associaties alle kanten op: citrusfruit, amandel, gist, gember, worstkruiden. Voor mij de mooiste en meest complexe wijn uit de serie. Een topper!

*Goya XL Manzanilla en Rama Reposada van Delgado Zuleta (importeur Karel de Graaf Bourgogne Agenturen, verkrijgbaar bij B.J. de Logie, € 16,50/50 cl).

De term reposada (‘bezonken’) verwijst naar het feit dat de wijnen die voor deze versie gebruikt zijn al zo oud zijn, dat alle vaste deeltjes bezonken zijn en de wijn volkomen helder is. De wijnen die voor Goya XL gebruikt zijn, zijn gemiddeld tien jaar oud en komen uit speciaal gereserveerde vaten manzanilla La Goya.

De laatste wijn is een tikje minder complex dan de Goya XL; hij is rijper en meer belegen. In de smaak lichte bitters, appel, een indruk van kaas en een lichte toets van natte grond en bladaarde. De afdronk is lang en notig. Het valt ook op dat de alcohol in deze wijn hoger is, 17 in plaats van 15, dat maakt hem wat steviger. In de afdronk blijft de typische manzanillaziltheid en amandel. Heerlijk.

*Manzanilla Pasada de Sanlúcar, Almacenista Manuel Cuevas Jurado, van Lustau (Mitra, € 23,49)

Conclusie

De belangrijkste conclusie is (opnieuw): wat zijn dit toch heerlijke wijnen. Misschien moet je er even aan wennen, want de geuren en smaken in manzanilla komen uit een ander woordenboek dan die van gewone witte wijnen. Maar als je een paar keer die elegante verfijnde ziltigheid van manzanilla hebt geproefd, verlang je er steeds weer naar terug. Begrijpelijk dat sherry iets met mensen doet.

Winnaar?

Is er ook een winnaar in deze proeverij? Eigenlijk zijn er twee winnaars. Ten eerste de Goya XL, omdat het de mooiste wijn is uit deze serie. De wijn heeft een zuiverheid en complexiteit die je verder hooguit aantreft in top-Bourgogne, port, Bordeaux of champagne.

De tweede winnaar is de Solear. Wat een prachtig product voor zo weinig geld! Zo fris en zuiver, met alle elegante kenmerken van een goede manzanilla. Het ideale aperitief.