Gerard Reijmer
Ik heb een vraag voor Cees den Hartog. Ik ken Cees niet, maar wel zijn wijn. Een wijn uit Italië, uit de Marken om precies te zijn. Die wijn kreeg ik van buurvrouw Wencke in mijn de handen gedrukt: “Moet je eens proberen! Gemaakt door een vriend van me die naar Italië is verhuisd.”
Dat is me vaker overkomen en dan is het de kunst eerlijk te vertellen dat je de wijn niets vindt zonder iemand te beledigen. Want tel maar na: de arme man woont nog geen drie jaar in Italië, heeft zijn handen vol aan de verbouwing van het huis en het opbouwen van een nieuw leven en zou dan ook nog een drinkbare wijn kunnen maken? U voelt het al aankomen? Ja dus, dat heeft hij wel gedaan.
De wijn heeft een helder gele kleur, een volle aandronk, met een opvallende smaak die niet wordt beheerst door fruittonen, maar eerder verse amandelen, wat kruiden, perzik, tikje limoen. Een stevige en krachtige wijn. Hij deed het voortreffelijk bij mijn spare ribs!
Aanstaande zondag zijn Cees en Anne in Nederland en laten ze hun wijnen en andere delicatessen uit de Marken proeven bij Hotel Atlanta op de Grote Markt in Nijmegen. Ik ga daar eens naar toe om Cees te vragen hoe hij het geflikt heeft zo’n smakelijke wijn te maken. Op zijn site (www.casolareresole.com) vond ik al een deel van het antwoord: de druiven heeft hij zelf geteeld en hij heeft er wijn van laten maken in een naburige ‘cantina’. Heel slim Cees. Tot zondag.